De Hosson Consultancy

Kermis op de werkkamer

“Het is een nacht, die je normaal alleen in films ziet”. Vanaf de zolder dreunt de muziek door naar mijn werkkamer. Mijn vrouw, Natalja, is aan het sporten op de crosstrainer en doet dat altijd met de muziek hard aan. Meestal heb ik er geen last van omdat ik dan al weg ben, maar op deze dagen helpt t mij om vroeg mijn bed uit te komen.

Op m’n computer verschijnt het vertrouwde APG-beeld. M’n laptop toont het a.s.r.-pand in Utrecht. Vooral nu merk ik dat het onderhouden van twee agenda’s en twee mailboxen de nodige vaardigheden vergt, maar voor m’n gevoel gaat het me goed af. 

De muziek wordt vergezeld van lampjes: onderaan beide schermen beginnen icoontjes te knipperen. Skype en Teams weten een ritme op de beeldschermen te tonen ‘die je normaal alleen in films ziet’. 

Na een stand-up via Teams heb ik een conference-call met de softwareleverancier via een inbelnummer van KPN. Het nummer is in gesprek. Tot vier keer toe. Via skype bericht ik een collega dat ik telkens de ingesprektoon krijg. Ik schijn niet de enige te zijn. Als ik eindelijk ben toegelaten tot de vergadering kom ik in de wachtstand. De voorzitter heeft blijkbaar hetzelfde probleem. Na 10 minuten verschijnt er een aangepaste agenda-inschrijving: we schakelen over naar Skype. Het is nog even wennen…

Ik bedenk me dat het toch een bijzondere periode is. Over 20 jaar hebben we het hier nog over. Sommige momenten gaan we onthouden. Misschien maar kleine dingen. En misschien gaan we het dan mooier maken dan dat het in werkelijkheid was. Want zo mooi vind ik het eigenlijk niet. Okay, de notities waar ik al weken niet aan toe kwam staan nu goed in de verf. En het aantal ongelezen mailberichten laat voor het eerst in tijden een dalende lijn zien. Maar ik mis het contact met collega’s. Het snelle praatje bij de koffieautomaat. Sowieso: mijn koffiezetapparaat heeft ook last van het Coronavirus. Hij heeft het bijltje erbij neergelegd. 

Halverwege de middag leg ik mijn werkplek vast en post het op m’n Facebook-pagina. Als herinnering voor later… En ik vergrijp me aan de snoepautomaat… Ik vind een echte kermis leuker.

Emile de Hosson