De tel kwijt…

Ik ben de tel kwijt. Op de kleuterschool begin ik met 1, 2, 3, 4, hoedje van papier, later kon ik tot 10 tellen want dan kon ik de hele wereld bellen. Maar opeens ben ik terug bij 1,5 en weet ik niet meer hoeveel weken ik nu thuis aan het werk ben. 

Ik werk al zo lang thuis dat vergaderen via de video normaal is geworden. Onder het vergaderen stuurt een collega een berichtje en vraagt of er iets op m’n wang zit. Ik voel… dat ik erin getrapt ben. Volgende week is ze voor het laatst.  Jammer, want ik had haar graag nog eens… 

Ik werk al zo lang thuis dat videoborrelen normaal begint te worden. Volgende week wordt de frequentie opgevoerd. Er nemen teveel mensen afscheid omdat ze een andere baan of opdracht hebben. Hoeveel eigenlijk? Ik ben de tel kwijt. 

1, 2, 3, 4, hoedje van papier. Het is mijn trouwdag vandaag. Hoeveel jaar ook alweer? Gelukkig… ik weet het nog. Ik kan toch nog tellen. Tot 15 zelfs! Dat ga ik vieren. Ik schenk een wijntje in en toost op mijn tiende week thuiswerken. Gefeliciteerd!